Wijntje hier, wijntje daar...

Ciao ciao!

Alweer een week of twee verder en hoewel het leventje hier stilaan zijn "gewone" gang begint te gaan, zijn er toch weer enkele fijne gebeurtenissen...

Vorige week dinsdag kreeg ik een mailtje van Fien, die met Annelies en Nele een weekje Italië aan het beleven was, met de vraag of ze even mochten langskomen in Bologna... En of ze dat mochten! Altijd fijn om op het onverwachts es een bekend gezicht te zien. Zo gezegd, zo gedaan... Woensdag wachtte ik hen 's middags op aan het station en na een wel zeer lekkere maaltijd én ijsje, vertrokken ze opnieuw. Dames: dank voor het bezoekje! Kom zeker nog es terug, want ik heb zo mogelijk nòg een lekkerdere gelateria ontdekt - waar ze ook ijsjes zonder al te veel chocolade hebben ;)...
Diezelfde avond wandelde ik door Bologna city en BIZONder groot was mijn verbazing toen ik opnieuw een bekend gezicht zag (of liever: twee bekende gezichten), namelijk Ewout en Mieke... Wat is de wereld toch klein: dan denkt een mens al eens in een stad "ver" van huis te zijn en nog zie je West-Vloamingen!
Om mijn week volledig compleet te maken, kreeg ik zaterdag een berichtje van Marieke - die dit semester in Podova zal studeren - "of ik geen zin had om zondag iets te doen". En vanzelfsprekend wou ik iets doen! Als men een Vlamingenweek wil houden, dan moet men hem deftig houden, denk ik dan! :) Anyway, na een aangename maar rustige middag (vol Bridget Jones) kon ik Marieke overtuigen om maar ineens een nachtje hier te blijven (en om naar Bridget Jones part II te kijken). Maandag vertrok ze weer, spijtig, maar twas een mooie afsluit geweest van alweer een bijzonder aangename Bologna week!

Zoals ik al zei begin ik hier al mijn draai te vinden in Bologna. De stad ligt me echt: ijsjes, cultuur, geschiedenis, massa's studenten (op de 300 000 inwoners van Bologna, zijn er 100 000 student en daar van zijn er 1000 Erasmus!), honden, winkels, winkels en... winkels! Bovendien geniet je als student enorme voordelen: musea, bibliotheken, etc. kan je allemaal gratis en voor niets bezoeken/gebruiken. Zo zijn we hier al naar het museum van archeologie en wetenschappen gegaan. Beide zeer interessant, al kon ik me meer vinden in het archeologisch museum dan het wetenschapsmuseum. De universiteit van Bologna is namelijk een pionier in de studie van verloskundige praktijken en een deel van het museum is dan ook gericht op het tentoonstellen van het (vroegere) didactische lesmateriaal en de wassen beelden waren nogal "sprekend", met als gevolg dat ik me nogal draaierig begon te voelen :). Maar ik kan het museum ten zeerste aanbevelen aan iedereen die geïnteresseerd is in geneeskunde, astronomie en/of oorlogsgeschiedenis!

Vandaag (zaterdag) ben ik naar een authentieke wijnboerderij gegaan om (uiteraard) wijnen te proeven. We kregen er ongeveer zeven wijnen voorgeschoteld, waarvan de één al lekkerder was dan de ander. 's Middags werden we verwend met pasta Bolognese - hier beter bekend als "ragu". Om het mysterie voor eens en altijd op te lossen: onze "Bolognaise saus" kent hier min of meer zijn oorsprong, maar hier mengt men er minder groentjes in en heet het "ragu". Wees dus niet teleurgesteld als je in een restaurant geen "Bolognaise saus" ziet staan, vraag de "ragu" en je krijgt hetzelfde! :)

Maandag starten de lessen hier, spannend hoe dat zal verlopen... Mijn Italiaans is al heel wat beter dan een maand geleden, maar of het voldoende zal zijn om een les te volgen???

Ik heb opnieuw wat foto's toegevoegd aan mijn online albums: een verslagje van de wijntrip (mét al de wijnen van de boerderij) en mijn medebewoners in het appartement hier. Daniela en Paola (Beatrice was er even niet), en ook: de hond die me iedere morgen wakker maakt. Helaas niet met zijn natte snoet ofzo, maar wel met zijn onmisbaar geblaf. Gelukkig maar dat het zo'n mooie hond is, anders werd ik zot! :)

Tot de volgende!
Xxx

PS: Graag wil ik (vol trots) melden dat mijn zusje in ver Australië zonet haar diploma behaalde én een contract getekend heeft tot eind 2009! Driewerf hoera!

Venezia en zo...

Hallo hallo!

We zijn alweer een weekje verder, wat zoveel betekent als: alweer enkele avonturen op zak!

Zo ben ik gisteren met Hatty en Edie naar Venetië gegaan, een trip die we niet rap zullen vergeten... sMorgensvroeg om 7u56 hadden we onze trein (om rond 10u in Venetië aan te komen, voor maar 16 eurootjes heen en terug --> bijzonder goedkoop dus!), maar toen Edie er om 7u50 nog niet was, sloeg de paniek bij Hatty en mij wat toe. Uiteindelijk arriveerde Edie net op tijd en konden we nog op de trein springen. Eenmaal we op de trein zaten, leek het of gans Bologna die dag naar Venetië wou: o-ve-ral zaten mensen en de gangen waren volgepropt met nog meer mensen en valiezen. Hatty, die niet zo veel geslapen en gegeten had, kreeg het ineens wat moeilijk en viel pardoes flauw op haar dichtstbijzijnde buur: ikzelf :)... Daar stond ik dan, in een propvolle trein met Hatty in mijn armen. Gelukkig waren er enkele mensen zo lief om haar in een zeteltje te leggen en even later kregen we van de conducteur toestemming om in eerste klas te zitten... Wanneer we dan na een turbulente rit aankwamen in Venetië, viel de regen er met bakken uit de lucht. Ironie alom: in de streek rond Bologna is er al 14 dagen een gemiddelde temperatuur van 35 graden en 0,0 druppeltjes nat. Daar stonden we dan: allemaal uitgerust met onze koudste zomerkleren: een topje, slippers en een short. Gelukkig hadden Edie en ik onze paraplu mee, maar toch... Uiteindelijk was het echt een fijne dag, maar de overduidelijke aanwezigheid van water was er toch wat te veel aan. Tijdens één van onze wandelingetjes door de straten, zag ik trouwens een bekend gezicht: blijkbaar wou Karel De Gucht ook es kennismaken met het mooie Venetië. Al had hij zich wellicht, zoals wij, aan net iets beter weer verwacht.

Hier op kot is alles nog steeds erg fijn! Kheb er zelfs een surrogaatmama en zus bij! Daniela haar zus woont voor 3 maand in Australië (rarara, waar hoorden we dat nog?) en dit weekend was haar mama op bezoek in Bologna. In een mum van tijd werd ik ondergedompeld in de lekkere Italiaanse keuken en werd het duidelijk hoe verschillend Belgen en Italianen wel kunnen zijn. Zo at ik s middags een gele kiwi, bij ons niet zo heel bijzonder, maar hier dachten ze dat ik een rauwe aardappel aan het eten was. :) Toen ik hen vertelde over onze maaltijden (meestal bestaande uit: ontbijt - "volle" maaltijd met aardappelen - "lichtere" maaltijd met brood), konden ze maar niet vatten dat Belgen niet de ganse dag honger lijden. In Italië eten ze namelijk enkel 's morgens brood/toast en de twee andere maaltijden zijn steeds "vol". Ter vervanging van de aardappel eten ze hier trouwens crackers :). Wat voor mij dan weer nogal ongewoon was. Maar het is echt fijn om de Italiaanse cultuur van zo dichtbij te kunnen meemaken! Tmaakt het allemaal des te intenser en voor mijn Italiaans is het ideaal.

Tijdens de rest van de week ben ik vooral wat gaan rondhangen in t stad met Erasmusmaatjes en 's avonds waren er de "welkomstfeestjes". Mijn kennissenkring is zich stilaan aan het uitbreiden over de verschillende continenten en landen: Engeland, Ierland, Italië, Hongarije, Nieuw Zeeland, Luxemburg, Litouwen, Duitsland, Frankrijk, België, etc... Heel erg fijn om zoveel verschillende nationaliteiten samen te zien!

De (natte) foto's van Venetië zijn trouwens reeds toegevoegd aan mijn album!

Ciao!
Lotje X

--> Hier noemen ze me trouwens ook Lotje, maar dan op een hilarische manier :)!

De eerste week...

Ciao!

Ik ben nu dag op dag één week in Bologna en mijn bevindingen zijn echt super! De stad is zeer student-esk (of hoe men dat ook weergeeft), het weer is calda - in tegenstelling tot het Engelse cold, is dit dus "heet" en de mensen zijn hier ook dik okee!
Mijn Erasmus- maatjes komen uit Duitsland, Groot-Brittannie & Frankrijk. Iedereen spreekt Engels, want ons Italiaans is nog niet van die orde dat we aangename gesprekken kunnen voeren. Maar aan dat Italiaans wordt gewerkt! Woensdag start ik met mijn Italiaanse lessen en de "regular Bolognees" spreekt geen Engels: met andere woorden ==> je moet je hier wel behelpen in het Italiaans of je geraakt nergens... :)
Bologna staat gekend als "La Rossa- de rode", dit is duidelijk te zien in het straatbeeld... Niet alleen is de architectuur erg roodgekleurd, maar dit is één van de weinige Italiaanse steden die politiek gezien overwegend "rood" is. De jongeren zijn hier zeer alternatief en punk-achtig, bij voorkeur is hun accessoire een hond. (Neen, geen Paris Hiltonneke, maar wel een stoere Herdershond, Boxer of iets dergelijks...) De inwoners van Bologna noemen hen dan ook treffend "Punkabestia", wat zoveel wil zeggen als "jongeren die houden van punk en die een hond aan hun hand hebben".
Mijn kamergenoten zijn allen Italiaanse meisjes, waaronder 2 studentes. Ze lijken me allemaal dik ok en zijn enthousiast om me de Italiaanse cultuur te leren kennen, wat ik alleen maar kan toejuichen. Hopelijk slagen ze er dan ook in mijn kookkunsten te verbeteren :)...

Tenslotte nog een dikke dankjewel aan al mijn maatjes die meewerkten aan "de 2 boeken", mijn papa die me tot in Bologna bracht, mijn mama en Rico die nog voor een lastminute verrassing zorgen: jullie zijn allemaal zotjes! - Om het op zijn Lotjes te zeggen :)!-

Daar het oog wellicht ook wat wil: mijn foto's staan online! (Klik dus gerust op de desbetreffende link.)

A la prossima volta!
Lotje
xxx

PS. Ga gerust uw gang in het posten van reacties... :)